کشت انار شیرین برای لاغری در سال 2007 میزان تولید آن 99000 تن برآورد شد. این میوه دومین میوه مهم بود که در 27 درصد از کل تولید میوه در عراق شرکت داشت.
کشت انار در پاکستان
میزان تولید آن 100000 تن برآورد شده است. ولایت قندهار در سال 2007 1445 تن به کشورهای عربی و اروپا صادر کرده است.
کشت انار در افغانستان
این کشور روی این میوه به شدت شرط بندی کرده است. انار یک محصول سنتی در افغانستان است که بسیار گسترده است (چهارمین میوه مهم بود).
تولید که در ابتدای سال 2000 حدود 30000 تن بود، دو برابر شد.
در سال 2008 حدود 68000 تن برآورد شد. در کنار ترویج محصول، تلاش برای صادرات آن نیز در حال انجام است.
در سال 2007، 1100 تن به هند، سنگاپور، انگلستان و کانادا صادر شد.
در سال 1387 صادرات به 2900 تن افزایش یافت و مقصدها عبارت بودند از; ژاپن، هند، پاکستان، امارات متحده عربی، اوکراین و ایران.
بزرگترین منطقه در جنوب کشور واقع شده و مربوط به قندهار است.
میزان تولید در چین 180000 تن برآورد شده است.
عمدتاً برای مصرف محلی در نظر گرفته شده است یا صنعتی است.
بخشی نیز صادر می شود که میزان صادرات را بین 10 تا 20 هزار تن برآورد می کند. مقصد اصلی نارنجک های آن کشورهای همسایه مانند ویتنام، تایوان، ژاپن و کره هستند.
این کشور علاوه بر صادرات انار تازه، صادرکننده عمده آب میوه و روغن دانه آن نیز می باشد.
کشت انار در آذربایجان
این کشور در کنار ایران یکی از کشورهایی است که طولانی ترین سنت در این محصول را دارد. بیشتر آن برای مصرف شخصی است، اما صادر می شود (حدود 500 تا 1000 تن تخمین زده می شود).
مقصد اصلی روسیه و اوکراین است. کشورهای عربی اعراب از انار بسیار قدردانی می کنند، زیرا به عنوان یک غذا و به عنوان یک زینت محبوب است. اما تولید محلی به دلیل محدودیت های اقلیمی کاهش می یابد.
به همین دلیل کشورهای عربی از خریداران مهم این میوه هستند. کشورهای عربی به طور کلی (امارات متحده عربی، عربستان سعودی و غیره) احتمالاً بزرگترین واردکننده انار در جهان هستند.
